LOSLOPEN OF AANLIJNEN?

Één van de grootste ergernissen bij hondeneigenaren is toch wel een loslopende hond die op jouw aangelijnde hond af komt stormen.

” Hij doet niets hoor!” roept de eigenaar dan vanuit de verte, terwijl jij uit alle macht je hond rustig probeert te houden.” Kun je je hond misschien even terugroepen en bij je houden?” vraag je beleefd. ” Hij wil alleen maar spelen hoor, laat die van jou ook maar los dat gaat vaak veel beter.”

Toevallig heb ik laatst ook zo’n situatie meegemaakt. Ik raakte in een discussie met een niet zo vriendelijke meneer, die zijn jonge reu van een nogal pittig ras op mij en mijn aangelijnde honden liet aflopen. De lichaamstaal van deze reu vertelde mij dat dit niet goed zou aflopen, dus probeerde ik ruimte te creëren en hem tegen te houden, terwijl het baasje gewoon doodleuk doorliep. Op mijn vraag of hij zijn hond bij zich kon houden, antwoordde hij doodleuk dat als ik mijn honden niet los liet lopen ik dan maar ergens anders moest gaan lopen. Tja, normaal loop ik ook in gebieden waar ik weinig tot geen mensen tegenkom .En ze lopen ook 75% van de tijd los, maar ze moeten van mij ook netjes aan het riempje kunnen lopen in een woonwijk, en niet reactief reageren naar andere honden….

De meneer vond dat hij in een losloopgebied zijn hond niet hoefde aan te lijnen ( officieel mag je je hond daar niet los laten lopen maar het wordt gedoogd) . Nu hoorde ik al meerdere verhalen van hondeneigenaren over een man die zijn nogal imposante hond overal los laat lopen en op alle honden af laat gaan. Dat moest haast wel dezelfde zijn… 

Enfin, om een lang verhaal kort te houden, er ontstond een discussie met een onredelijke meneer en een boze ik omdat ik toch enigszins wat begrip had verwacht ( zinloos en zonde van mijn energie ) .

Moet je nu gaan uitleggen dat die van jou helemaal niet wilt spelen? Of dat hij net is geopereerd en het rustig aan moet doen? Of dat hij een rugzak heeft, zeer angstig is en daarom uitvalt? Of dat je in training bent met hem? Of dat hij pijn heeft en daarom anders reageert? Wat de reden ook mag zijn, het maakt niet uit waarom jij je hond aangelijnd hebt. Feit is dat je een loslopende hond nooit naar een aangelijnde hond toe moet laten gaan. Dit kan namelijk voor vervelende én gevaarlijke situaties zorgen. Honden die aangelijnd zijn, gedragen zich vaak anders dan wanneer ze los lopen. Zeker wanneer ze ook nog eens om een reden aan de lijn lopen ( pijn, ziek, angst) , wat de reden dan ook mag zijn. Daarbij zorgt het ook nog eens voor stress, bij de hond én eigenaar. En stress is er al genoeg in de maatschappij….

Kortom, je weet niet waarom de ander zijn of haar hond aangelijnd heeft. Lijn daarom ook jouw hond aan, of hou hem in ieder geval bij je, oordeel niet en respecteer elkaars persoonlijke ruimte.

Dit geldt overigens ook voor aangelijnde honden in losloopgebieden. In dit soort gebieden MAG je je hond los laten lopen, het hoeft niet. En natuurlijk heeft iedereen een andere mening hierover. Want de vraag is, waarom zou je überhaupt in een losloopgebied gaan wandelen met je hond als deze geen behoefte heeft aan interactie met soortgenoten.. 

Een hond is een sociaal dier, maar  dat betekent niet dat elke hond zit te wachten op een ontmoeting met een vreemde hond waar hij totaal geen connectie mee heeft . Willen wij elke willekeurige voorbijganger op straat de hand schudden en jezelf voorstellen ? Nee, precies, en waarom zouden wij ook? Wij mogen dan toch ook gewoon overal lopen ondanks dat wij geen behoefte hebben aan interactie met onbekenden? Zo is dat net als bij honden.

Als je bijvoorbeeld kijkt naar honden die vrij leven op straat, gebeurd het vrijwel zelden dat honden uit verschillende roedels besluiten om met elkaar te “spelen”. Ze vermijden elkaar eerder dan dat ze sociale interactie hebben met elkaar. 

Uitzonderingen zijn er altijd , want sommige honden willen ten alle tijde kennis maken met elke hond die ze tegenkomen. Omdat ze het leuk vinden, omdat ze nooit geleerd hebben om op een respectvolle manier met soortgenoten om te gaan, omdat ze hoog in hun adrenaline zitten, of omdat ze vrij grenzeloos zijn. 

Wat het karakter van een hond ook is, en welke opvoeding ze ook hebben gekregen , niet iedereen is gecharmeerd van een enthousiaste hond met een hoog energielevel.  En dat is prima, iedereen is anders, zowel in de mensen als in de hondenwereld.

Het lijkt allemaal zo eenvoudig, houdt rekening met elkaar, respecteer dat iedereen anders in het leven staat, en blijf ten alle tijde vriendelijk en respectvol.( dat geldt ook voor mijzelf 😊😅) 

De beginjaren…

Een pupje; superleuk, schattig en aandoenlijk….. Je kunt ze bij tijd en wijle wel opvreten zo lief zijn ze. Je doet je best om ze de juiste opvoeding te geven, zindelijkheidstraining, socialisatie, het leren luisteren naar commando’s en je gaat al dan niet op puppycursus.
En net wanneer je denkt dat je de puppytijd redelijk goed bent doorgekomen, dat deze tijd de meest moeilijke periode is, bereiken ze de leeftijd van 6 maanden… Hallo pubertijd!

Bijna alles wat je je hond hebt proberen bij te brengen lijkt verspilde moeite. Waar hij vorige week nog keurig luisterde wanneer je hem riep om te komen , lijkt hij ineens bananen in zijn oren te hebben…
Je besluit de vervolgcursus te gaan doen en de basis van de opvoeding nog maar eens te gaan herhalen, in de hoop dat het weer beter wordt.
Een consequente opvoeding, het blijven begrenzen (ook al proberen ze je steeds weer uit door over de grenzen heen te gaan), uitdaging bieden, je doet er werkelijk alles aan in de hoop dat je allerliefste puberhond uiteindelijk een brave gehoorzame hond gaat worden.

Jippie!! Eindelijk is je hond dan volwassen , tevreden kun je terugkijken op de beginjaren en trots zijn op jezelf dat je volhardend bent geweest. Daar pluk je dan uiteindelijk de vruchten van, want je hond is uitgegroeid tot een gelukkige hond met een stabiel karakter.
De jaren vliegen voorbij, redelijk probleemloos, en jullie genieten met volle tuigen van elkaars gezelschap.
Maar naarmate de tijd verstrijkt merk je dat je hond soms gedrag laat zien welke je doet denken aan zijn jongere jaren, met name de pubertijd. Het begint vaak met kleine dingen, haast niet merkbaar, maar het lijkt wel steeds vaker te zijn en erger te worden..
Eigenwijs, niet willen luisteren, zijn “zin willen hebben”, vaker blaffen om dingen waar hij normaal gesproken nooit om blafte, slecht alleen kunnen zijn… Je kunt je vinger er niet op leggen..

Bejaarde hond
Je ziet steeds meer grijze haren rondom de snuit verschijnen, en dan besef je dat je geliefde viervoeter een dagje ouder wordt…
Je hond wordt wat strammer en stijver, en is niet meer zo alert als voorheen. Met de jaren die zijn gepasseerd, heb je ineens een bejaarde hond.
Er is zoveel informatie te vinden over de puppytijd, de pubertijd of de volwassen hond, in tegenstelling tot de bejaarde hond. Cursussen, boeken, voor het grootste deel gaat het voornamelijk over deze periodes.

Hoe ga je om met de oudere of bejaarde hond?
Naarmate de jaren verstrijken merk je stilletjes aan dat je hond aan het verslechteren is wat betreft mentale en fysieke gezondheid. De hele lange wandelingen worden te belastend en ook de minder lange zijn niet meer bij te houden. De heenweg gaat nog wel, hij neemt nog een kort sprintje, maar de terugweg gaat tergend langzaam.
Ze kunnen werkelijk 15 min aan een grassprietje staan ruiken, of domweg en verbaasd naar een bekend voorwerp staan kijken, alsof ze dat voorwerp nog nooit eerder in hun leven hebben gezien.
Nieuwe prikkels zijn moeilijk te verwerken en ze zijn soms vele malen bedachtzamer.
Een onvermijdelijk proces, het ouder worden. En ouderdom komt helaas in veel gevallen met gebreken.

Gedragsproblemen

Doordat je hond ouder wordt, verandert vaak ook het gedrag.

  • Agressie
  • Overgevoelig voor geluiden
  • Verlatingsangst
  • Overmatig blaffen
  • Dingen stukmaken
  • Desoriëntatie
  • Angst

Oorzaak achterhalen
Je hebt te maken met gedragsveranderingen waar je hond echt niets aan kunt doen….
Verandering in het gedrag hebben namelijk (in de meeste gevallen) te maken met lichamelijke en/of mentale klachten. Probeer daarom eerst de oorzaak van de verandering te achterhalen. Zonder oorzaak kun je namelijk ook het gedrag niet begrijpen..
Indien je hulp wilt inschakelen om de oorzaak te achterhalen, kijk dan naar een goede betrouwbare gedragstherapeut. Iemand die verder kijkt dan enkel het probleemgedrag, die je leert hoe je met een oudere hond om kunt gaan, zodat het voor beide partijen leuker word.

Geduld, begrip en anticipatie
De omgang met een oudere hond vraagt om geduld, begrip en anticipatie. Tenslotte is het een natuurlijk proces, lichaam en geest takelt af, net als bij ons.
Buiten het feit om dat oudere honden lichamelijk aftakelen, gaan ze mentaal ook achteruit, zoals dat bij ons mensen precies zo werkt.
Maar hoe ga je nu het beste om met je bejaarde hond?
Deze nieuwe levensfase verschilt eigenlijk niet zo heel veel met de puppytijd en is minstens zo leuk als de puppy en pubertijd., alleen weer heel anders.
Waar je met je pup veel geduld hebt moeten opbrengen met de nodige rust en regelmaat, is het met een oudere hond niet anders. Van tijd tot tijd zie je ze weer heel opbloeien alsof ze denken nog jong te zijn, die ondeugendheid, en soms ietwat onbenullig, maar wijzer en zachter, een soort van verstrooide wijze ziel. Die nog van alles wilt, maar wordt beperkt door het stramme lijf of traag werkende hersenen.

Om het verouderingsproces aangenamer te maken voor zowel je hond als jezelf kun je een aantal dingen doen:

Is er sprake van mentale achteruitgang?

* Beweging! Het schijnt dat je middels beweging het denkvermogen verbetert. Het stopt dementie niet, maar zorgt wel voor een vertraging. Ook worden er door lichaamsbeweging gelukshormonen geproduceerd waaronder endorfine. Endorfine heeft een pijnstillende werking en zorgt voor een gevoel van geluk en algeheel welbevinden. Angst en depressie (welke gevoelens vaak gepaard gaan met dementie) nemen af.
* Neem de tijd tijdens wandelingen, het brein functioneert niet meer zoals in de jongere jaren. Het concentratie- en denkvermogen gaat achteruit waardoor alle omgevingsprikkels moeilijker te verwerken zijn. Net als bij pups, waarbij de hersenen nog volop in ontwikkeling zijn, heeft ook de oudere hond meer tijd nodig om dingen te verwerken en te plaatsen in het brein. Geef je deze tijd niet, zal met name het stressniveau van je hond omhoog gaan. En zoals we allemaal misschien wel weten is stress ook schadelijk voor het brein.
* Laat je hond stilstaan en snuffelen, het stilstaan zorgt ervoor de je hond alles beter kan verwerken. Het snuffelen stimuleert de aanmaak van serotonine, en via de neus vergaart een hond alle informatie.
* Voldoende slaap en rust. Slaap zorgt ervoor dat de hersenen de tijd en kans krijgen om zich te reinigen, en de emoties van de dag goed verwerkt worden.
* Ondersteunende supplementen om dementie tegen te gaan. Sommige vitamines, antioxidanten en vetzuren hebben een beschermende functie die de hersenen (langer) gezond houden.
* Mentale uitdaging bieden d.m.v. hersen -en denkwerk. Dit stimuleert de zintuigen en zorgt voor geestelijke inspanning. Ook oudere honden hebben behoefte aan uitdaging, vooral omdat ze lichamelijk achteruit gaan en niet meer zoveel kunnen wandelen en rennen. Mentale uitdaging zorgt ook voor een tevreden hond en een tevreden hond is een gelukkige hond.

Is er sprake van lichamelijke achteruitgang?

*Laat je hond zoveel mogelijk bewegen maar maak geen lange wandelingen. Bewegen stimuleert de bloedsomloop, verbetert de stofwisseling, en vermindert stijfheid van de gewrichten.
Zorg voor een goede slaapplek al dan niet met een orthopedisch slaapkussen. Oudere honden hebben meestal wel lichamelijke problemen zoals artrose en andere gewrichtsproblemen. Dit zorgt voor pijnlijk ongemak, een goed bed en slaapplek zorgt voor een goede nachtrust en vermindert pijnklachten.
Slaap is niet alleen goed voor de hersenen, maar het lichaam herstelt zich ook. De bloeddruk verlaagt en tijdens slaap worden er nieuwe cellen aangemaakt. Deze nieuwe cellen vervangen kapotte cellen en onderhouden het lichaam.
* Het niet goed kunnen reguleren van hun lichaamstemperatuur. Het vermogen om temperatuur te reguleren neemt af naarmate je ouder wordt, zo ook bij honden.
Zorg voor verkoeling bij warm weer en voor warmte bij koude temperaturen. Maar wanneer je hond meer hijgt dan normaal, ook wanneer de temperaturen niet te hoog zijn, betekent dit meestal dat zijn lichamelijke pijnen verergeren.
* Een goed gewicht en een gezond lichaam. Veel oudere honden zijn te dik, wat de reden hier ook van is, het is ongezond en verergert lichamelijke ongemakken. Kijk eens kritisch naar de voeding, wat er in zit (koolhydraten, vulmiddelen, granen, m.a.w. de dikmakers) en stop met alle (ongezonde) tussendoortjes.
* Vaker naar buiten i.v.m. eventuele blaasproblemen of onzindelijkheid.
Door veroudering verzwakken ook de bekkenbodemspieren, de blaas en de plasbuis. Hierdoor werkt de blaas minder goed en kan deze de urine minder goed en minder lang vasthouden. Bij reuen kan de prostaat groter worden, en de plasbuis daardoor worden dichtgeduwd.
Hoe vervelend en irritant het ook kan zijn, laat je oudere reu zoveel mogelijk plassen tijdens de wandelingen tot je ziet dat er echt geen druppel meer uit geperst kan worden.

Toon begrip
 Een ander belangrijk punt is, toon begrip wanneer je hond geen behoefte heeft aan drukke jonge honden of sociale interactie met soortgenoten. Het lichaam ( en geest!) kan het simpelweg gewoon niet meer aan. Het energielevel matcht niet met elkaar en vaak heeft een oudere hond door eventuele lichamelijke ongemakken, pijn.
In een roedel zijn ze vaak de zwakste schakel en zeker vreemde jongere soortgenoten zullen deze zwakte als een teken zien om ze te bullyen ( achternazitten, pesten of zelfs aanvallen).
De meest geroepen, en in mijn ogen de meest irritante, zin is wel: ”HIJ WIL ALLEEN MAAR SPELEN HOOR!”
Helaas dringt het bij veel hondenbaasjes niet door dat niet elke hond behoefte heeft aan sociale interacties met andere soortgenoten, om welke reden dan ook. Daarbij zijn veel honden die als ongeleide projectielen op andere honden afstormen, niet genoeg begrenst in de opvoeding en is er geen of te weinig respect bijgebracht. Het heeft niets met : ”Hij wil alleen maar spelen” te maken. In de hondenwereld heeft het met anti-sociaal en respectloos gedrag te maken.
Bescherm je hond daarom ten allen tijde en vermijdt conflictsituaties.
Vaak is er weinig onderling begrip tussen hondeneigenaren, maar het welzijn van je hond is het meest belangrijk. Je oudere hond heeft geen behoefte aan drukke interacties met soortgenoten, wat zeer begrijpelijk is.

Geniet!
Toon begrip voor je hond, heb geduld en maak zijn laatste levensfase zo aangenaam mogelijk, want dat verdienen ze…..
Deze laatste levensfase is weer heel anders dan de puppy, puber- en adolescentie fase, maar minstens net zo leuk. Geniet ervan, geniet van de laatste momenten samen en wees dankbaar voor de jaren waarin ze ons onvoorwaardelijke liefde en vriendschap hebben gegeven…